Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́цераб, -бу м., разг. вы́рубка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́цераб, ‑у, м.
1.Дзеяннепаводледзеясл. выцерабіць (у 1 знач.).
2.Разм. Выцерабленае месца. За агароджаю пачыналася іржышча на лясным выцерабе.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́церабм.разм.гл. вырyб, высeчка
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Вы́цераб ’высека; выкарчаваная для пасеву зямля’ (БРС, Сцяшк., Яшк.), вы́церабы ’поле на месцы расчышчанага лесу’ (Інстр. I). Польск.wytrzeba ’тс’. Ад выцерабіць (гл. церабіць). У іншых слав. мовах беспрыставачныя ўтварэнні, напр., рус.те́реб, укр.теребі́вля, польск.trzebież і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́цераб Месца, ачышчанае ад хмызняку, лесу пад раллю або сенажаць (БРС). Тое ж вы́церабак (Ваўк.Сцяшк., Нас., Слаўг.). вы́церабка (Нас., Слаўг., Шчуч.), вы́церабкі, вы́цябкі (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ву́цераб ’поле пасля выкарчоўкі’ (Мат. Гом.). Гл. выцераб; да фанетыкі параўн. вузверыцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́цераб ’месца, дзе высечаны лес; расцярэблены кусты’ (слаўг., Яшк.), про́церэб, про́тэрэб, про́терэб ’тс’ (Выг.; лук., Шатал.), ст.-бел.протеребокъ ’раскарчаванае месца; працярэблены ўчастак лесу’ (Ст.-бел. лексікон). Да церабіць (гл.), параўн. яшчэ выцераб.