выхава́ўча-адукацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхава́ўча-адукацы́йны |
выхава́ўча-адукацы́йная |
выхава́ўча-адукацы́йнае |
выхава́ўча-адукацы́йныя |
| Р. |
выхава́ўча-адукацы́йнага |
выхава́ўча-адукацы́йнай
выхава́ўча-адукацы́йнае |
выхава́ўча-адукацы́йнага |
выхава́ўча-адукацы́йных |
| Д. |
выхава́ўча-адукацы́йнаму |
выхава́ўча-адукацы́йнай |
выхава́ўча-адукацы́йнаму |
выхава́ўча-адукацы́йным |
| В. |
выхава́ўча-адукацы́йны (неадуш.)
выхава́ўча-адукацы́йнага (адуш.) |
выхава́ўча-адукацы́йную |
выхава́ўча-адукацы́йнае |
выхава́ўча-адукацы́йныя (неадуш.)
выхава́ўча-адукацы́йных (адуш.) |
| Т. |
выхава́ўча-адукацы́йным |
выхава́ўча-адукацы́йнай
выхава́ўча-адукацы́йнаю |
выхава́ўча-адукацы́йным |
выхава́ўча-адукацы́йнымі |
| М. |
выхава́ўча-адукацы́йным |
выхава́ўча-адукацы́йнай |
выхава́ўча-адукацы́йным |
выхава́ўча-адукацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выхава́ўча-аздараўле́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхава́ўча-аздараўле́нчы |
выхава́ўча-аздараўле́нчая |
выхава́ўча-аздараўле́нчае |
выхава́ўча-аздараўле́нчыя |
| Р. |
выхава́ўча-аздараўле́нчага |
выхава́ўча-аздараўле́нчай
выхава́ўча-аздараўле́нчае |
выхава́ўча-аздараўле́нчага |
выхава́ўча-аздараўле́нчых |
| Д. |
выхава́ўча-аздараўле́нчаму |
выхава́ўча-аздараўле́нчай |
выхава́ўча-аздараўле́нчаму |
выхава́ўча-аздараўле́нчым |
| В. |
выхава́ўча-аздараўле́нчы (неадуш.)
выхава́ўча-аздараўле́нчага (адуш.) |
выхава́ўча-аздараўле́нчую |
выхава́ўча-аздараўле́нчае |
выхава́ўча-аздараўле́нчыя (неадуш.)
выхава́ўча-аздараўле́нчых (адуш.) |
| Т. |
выхава́ўча-аздараўле́нчым |
выхава́ўча-аздараўле́нчай
выхава́ўча-аздараўле́нчаю |
выхава́ўча-аздараўле́нчым |
выхава́ўча-аздараўле́нчымі |
| М. |
выхава́ўча-аздараўле́нчым |
выхава́ўча-аздараўле́нчай |
выхава́ўча-аздараўле́нчым |
выхава́ўча-аздараўле́нчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выхава́ўча-асве́тніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхава́ўча-асве́тніцкі |
выхава́ўча-асве́тніцкая |
выхава́ўча-асве́тніцкае |
выхава́ўча-асве́тніцкія |
| Р. |
выхава́ўча-асве́тніцкага |
выхава́ўча-асве́тніцкай
выхава́ўча-асве́тніцкае |
выхава́ўча-асве́тніцкага |
выхава́ўча-асве́тніцкіх |
| Д. |
выхава́ўча-асве́тніцкаму |
выхава́ўча-асве́тніцкай |
выхава́ўча-асве́тніцкаму |
выхава́ўча-асве́тніцкім |
| В. |
выхава́ўча-асве́тніцкі (неадуш.)
выхава́ўча-асве́тніцкага (адуш.) |
выхава́ўча-асве́тніцкую |
выхава́ўча-асве́тніцкае |
выхава́ўча-асве́тніцкія (неадуш.)
выхава́ўча-асве́тніцкіх (адуш.) |
| Т. |
выхава́ўча-асве́тніцкім |
выхава́ўча-асве́тніцкай
выхава́ўча-асве́тніцкаю |
выхава́ўча-асве́тніцкім |
выхава́ўча-асве́тніцкімі |
| М. |
выхава́ўча-асве́тніцкім |
выхава́ўча-асве́тніцкай |
выхава́ўча-асве́тніцкім |
выхава́ўча-асве́тніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выхава́ўча-папераджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхава́ўча-папераджа́льны |
выхава́ўча-папераджа́льная |
выхава́ўча-папераджа́льнае |
выхава́ўча-папераджа́льныя |
| Р. |
выхава́ўча-папераджа́льнага |
выхава́ўча-папераджа́льнай
выхава́ўча-папераджа́льнае |
выхава́ўча-папераджа́льнага |
выхава́ўча-папераджа́льных |
| Д. |
выхава́ўча-папераджа́льнаму |
выхава́ўча-папераджа́льнай |
выхава́ўча-папераджа́льнаму |
выхава́ўча-папераджа́льным |
| В. |
выхава́ўча-папераджа́льны (неадуш.)
выхава́ўча-папераджа́льнага (адуш.) |
выхава́ўча-папераджа́льную |
выхава́ўча-папераджа́льнае |
выхава́ўча-папераджа́льныя (неадуш.)
выхава́ўча-папераджа́льных (адуш.) |
| Т. |
выхава́ўча-папераджа́льным |
выхава́ўча-папераджа́льнай
выхава́ўча-папераджа́льнаю |
выхава́ўча-папераджа́льным |
выхава́ўча-папераджа́льнымі |
| М. |
выхава́ўча-папераджа́льным |
выхава́ўча-папераджа́льнай |
выхава́ўча-папераджа́льным |
выхава́ўча-папераджа́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выхава́ўча-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхава́ўча-працо́ўны |
выхава́ўча-працо́ўная |
выхава́ўча-працо́ўнае |
выхава́ўча-працо́ўныя |
| Р. |
выхава́ўча-працо́ўнага |
выхава́ўча-працо́ўнай
выхава́ўча-працо́ўнае |
выхава́ўча-працо́ўнага |
выхава́ўча-працо́ўных |
| Д. |
выхава́ўча-працо́ўнаму |
выхава́ўча-працо́ўнай |
выхава́ўча-працо́ўнаму |
выхава́ўча-працо́ўным |
| В. |
выхава́ўча-працо́ўны (неадуш.)
выхава́ўча-працо́ўнага (адуш.) |
выхава́ўча-працо́ўную |
выхава́ўча-працо́ўнае |
выхава́ўча-працо́ўныя (неадуш.)
выхава́ўча-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
выхава́ўча-працо́ўным |
выхава́ўча-працо́ўнай
выхава́ўча-працо́ўнаю |
выхава́ўча-працо́ўным |
выхава́ўча-працо́ўнымі |
| М. |
выхава́ўча-працо́ўным |
выхава́ўча-працо́ўнай |
выхава́ўча-працо́ўным |
выхава́ўча-працо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Выхаваўча-працоўная калонія 1/522; 3/208—209; 8/24, 95
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ВЫХАВА́ЎЧА-ПРАЦО́ЎНАЯ КАЛО́НІЯ
(ВПК),
папраўча-працоўная ўстанова ў Рэспубліцы Беларусь, дзе адбываюць пакаранне непаўналетнія, асуджаныя да пазбаўлення волі. У ВПК ажыццяўляецца перавыхаванне асуджаных шляхам прыцягнення іх да грамадска карыснай працы, правядзення з імі выхаваўчай работы, абавязковага агульнаадук. і прафес.-тэхн. навучання. Умовы ўтрымання і нормы ў ВПК улічваюць асаблівасці ўзросту і полу асуджаных. У залежнасці ад характару ўчыненага імі злачынства і інш. акалічнасцей адрозніваюць ВПК агульнага і ўзмоцненага рэжыму. Асуджаных утрымліваюць у ВПК да 18-гадовага ўзросту, пасля пераводзяць у адпаведныя калоніі для дарослых.
т. 4, с. 328
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ла́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Часовая стаянка, пасяленне, звычайна пад адкрытым небам, у палатках.
Турысцкі л.
Разбіць л.
2. Месца для ўтрымання вялікай колькасці ваеннапалонных ці зняволеных людзей.
Л. для ваеннапалонных.
3. Часовая стаянка войска ў палявых умовах, а таксама войска, размешчанае такім чынам; сталае месцазнаходжанне партызан, паўстанцаў.
4. перан. Грамадска-палітычная групоўка, кірунак.
Л. міру.
○
Піянерскі лагер — выхаваўча-аздараўленчая ўстанова для піянераў і школьнікаў у СССР.
|| прым. ла́герны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Л. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГРАМА́ДСКАЕ ГАНЬБАВА́ННЕ,
адзін з відаў крымінальнага пакарання ў праве Рэспублікі Беларусь і некаторых краін СНД, а таксама мера ўздзеяння, якая выкарыстоўваецца камісіямі па справах непаўналетніх і таварыскімі судамі. Як мера пакарання заключаецца ў публічным выказванні судом грамадскага ганьбавання вінаватаму з давядзеннем пра гэта да ведама грамадскасці праз друк або інш. спосабам. Назначаецца судом як асн. мера пакарання за малазначныя злачынствы, і з’яўляецца мерай выхаваўча-папераджальнага ўздзеяння. Камісія па справах непаўналетніх можа вынесці грамадскае ганьбаванне бацькам і асобам, якія іх замяняюць, пры няправільных адносінах да дзяцей, злосным невыкананні абавязкаў па выхаванні дзяцей, а таксама ў сувязі з правапарушэннямі іх непаўналетніх дзяцей. Таварыскі суд прымяняе грамадскае ганьбаванне да асоб, вінаватых у правапарушэннях і інш. правіннасцях, разгляд якіх аднесены да кампетэнцыі таварыскіх судоў.
Э.І.Кузьмянкова.
т. 5, с. 397
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ла́гер, ‑а, м.
1. Часовая стаянка войска ў палявых умовах, а таксама войска, размешчанае такім чынам. Чуўся ціхі шум ротнае лагера ў ляску, ціха гулі галасы. Чорны. Калі Шутаў вярнуўся ў брыгадны лагер, было ўжо за поўнач. Мележ. // Сталае месцазнаходжанне партызан, паўстанцаў. Чорныя праталіны ля зямлянак партызанскага лагера курыліся парай. Лынькоў.
2. Часовае пасяленне, стаянка каго‑, чаго‑н. Лагер лесарубаў прачнуўся з усходам сонца. Машара. Пасялілі [Валерыя] у лагеры палатак, разам з іншымі будаўнікамі. Б. Стральцоў. Прыкованы вочы, увага мільёнаў Да лагера Шміта на здрадлівым лёдзе. Колас. // Летнія загоны для жывёлы паблізу пашы. — Пакуль свінарнік пабудуем, будзем трымаць маладняк у лагерах, — прапанаваў адзін [член праўлення]. Сергіевіч.
3. Месца ўтрымання ваеннапалонных ці зняволеных. Вясной .. акупанты прадбачліва сталі збіраць сейбітаў. Каб загнаць іх за браты лагераў і там замарыць ці завезці ў Нямеччыну. Брыль. Праз некалькі дзён Ляксея судзілі. Яму далі год і адправілі некуды ў лагер. Ермаловіч.
4. перан. Грамадска-палітычная групоўка; калектыў людзей, аб’яднаных адзінствам поглядаў, перакананняў. Лагер міру і сацыялізма. □ Міхалка падзяліў людзей сваёй ваколіцы на два лагеры — на ворагаў і прыяцеляў савецкай улады. Бядуля.
•••
Канцэнтрацыйны лагер — месца масавага зняволення і знішчэння барацьбітоў за дэмакратыю і сацыялізм, ваеннапалонных і інш.
Піянерскі лагер — выхаваўча-аздараўленчая ўстанова для піянераў і школьнікаў у СССР.
[Ням. Lager.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)