выхава́ўча-аздараўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выхава́ўча-аздараўле́нчы выхава́ўча-аздараўле́нчая выхава́ўча-аздараўле́нчае выхава́ўча-аздараўле́нчыя
Р. выхава́ўча-аздараўле́нчага выхава́ўча-аздараўле́нчай
выхава́ўча-аздараўле́нчае		 выхава́ўча-аздараўле́нчага выхава́ўча-аздараўле́нчых
Д. выхава́ўча-аздараўле́нчаму выхава́ўча-аздараўле́нчай выхава́ўча-аздараўле́нчаму выхава́ўча-аздараўле́нчым
В. выхава́ўча-аздараўле́нчы (неадуш.)
выхава́ўча-аздараўле́нчага (адуш.)		 выхава́ўча-аздараўле́нчую выхава́ўча-аздараўле́нчае выхава́ўча-аздараўле́нчыя (неадуш.)
выхава́ўча-аздараўле́нчых (адуш.)
Т. выхава́ўча-аздараўле́нчым выхава́ўча-аздараўле́нчай
выхава́ўча-аздараўле́нчаю		 выхава́ўча-аздараўле́нчым выхава́ўча-аздараўле́нчымі
М. выхава́ўча-аздараўле́нчым выхава́ўча-аздараўле́нчай выхава́ўча-аздараўле́нчым выхава́ўча-аздараўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)