вытырка́ цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час
адз.
мн.
1-я ас.
вытырка́ юся
вытырка́ емся
2-я ас.
вытырка́ ешся
вытырка́ ецеся
3-я ас.
вытырка́ ецца
вытырка́ юцца
Прошлы час
м.
вытырка́ ўся
вытырка́ ліся
ж.
вытырка́ лася
н.
вытырка́ лася
Загадны лад
2-я ас.
вытырка́ йся
вытырка́ йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час
вытырка́ ючыся
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вытырка́ цца несов. , см. вытарка́ цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вытырка́ цца , ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да вытыркнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ тыркнуцца , -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм. ).
Высунуцца, паказацца адкуль-н. знутры.
В. з акопа.
|| незак. вытырка́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
overhang [ˌəʊvəˈhæŋ] v. (overhung) вытырка́ цца , выступа́ ць; зве́ швацца; навіса́ ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тарча́ ць , -чу́ , -чы́ ш, -чы́ ць; -чы́ м, -чыце́ , -ча́ ць; -чы́ ; незак.
1. Узвышацца, уздымацца над паверхняй, вытыркацца ўбок, уперад, уверх і пад.
З-пад снегу тарчалі дошкі.
2. перан. Знаходзіцца дзе-н. , назаляючы сваёй непатрэбнай прысутнасцю (неадабр. ).
Увесь дзень т. у суседзяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
protrude [prəˈtru:d] v. fml (from)
1. высо́ ўваць; высо́ ўвацца
2. вытырка́ ць; вытырка́ цца ; выдава́ цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hervó rstehen
* vi выступа́ ць, выдава́ цца, вытырка́ цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jut [dʒʌt] v. (таксама jut out ) (from, into, over) выдава́ цца, выступа́ ць (уперад ), вытырка́ цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
папрыгіна́ цца , ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Прыгнуцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Мужчыны спыніліся, папрыгіналіся ў жыце, каб не вытыркацца , і пазіралі ў бок моста. Паўлаў . Маленькія дрэўцы, знясіленыя пад цяжарам снегу, .. папрыгіналіся. Чарнышэвіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)