вытво́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Самец, пакінуты для разводу патомства.

Жарабец-в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытво́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вытво́рнік вытво́рнікі
Р. вытво́рніка вытво́рнікаў
Д. вытво́рніку вытво́рнікам
В. вытво́рніка вытво́рнікаў
Т. вытво́рнікам вытво́рнікамі
М. вытво́рніку вытво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытво́рнік м., с.-х. (самец) производи́тель;

жарабе́ц-в. — жеребе́ц-производи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытво́рнік, ‑а, м.

Самец, пакінуты для разводу патомства. Жарабец-вытворнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рнік м. Zúchttier n -s, -e, Vátertier n, Beschäler m -s, -;

жарабе́ц-вытво́рнік Zúchthengst m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вытво́рнік (БРС). Ад вытварыць, тварыць. Калька рус. производи́тель (Крукоўскі, Уплыў, 121). Калькамі Крукоўскі (там жа) лічыць і іншыя дэрываты ад гэтага кораня: вытво́рца, вытво́рчасць, вытво́рчы. Але ў апошнім выпадку практычна нельга размежаваць калькі і магчымыя запазычанні, адпаведна калькі, з польскай мовы; параўн. польск. wytwórczy, wytwórca, wytwórczość.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марка́ч, ‑а, м.

Баран-вытворнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sire​1 [ˈsaɪə] n. вытво́рнік (самец)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stadnik

м. с.-г. вытворнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Марга́ль ’баран-вытворнік’ (браг., Шатал.). Да марка́ль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)