вытво́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вытво́рнік | вытво́рнікі | |
вытво́рніка | вытво́рнікаў | |
вытво́рніку | вытво́рнікам | |
вытво́рніка | вытво́рнікаў | |
вытво́рнікам | вытво́рнікамі | |
вытво́рніку | вытво́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)