вы́тачаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́тачаны вы́тачаная вы́тачанае вы́тачаныя
Р. вы́тачанага вы́тачанай
вы́тачанае		 вы́тачанага вы́тачаных
Д. вы́тачанаму вы́тачанай вы́тачанаму вы́тачаным
В. вы́тачаны (неадуш.)
вы́тачанага (адуш.)		 вы́тачаную вы́тачанае вы́тачаныя (неадуш.)
вы́тачаных (адуш.)
Т. вы́тачаным вы́тачанай
вы́тачанаю		 вы́тачаным вы́тачанымі
М. вы́тачаным вы́тачанай вы́тачаным вы́тачаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тачаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́тачаны вы́тачаная вы́тачанае вы́тачаныя
Р. вы́тачанага вы́тачанай
вы́тачанае		 вы́тачанага вы́тачаных
Д. вы́тачанаму вы́тачанай вы́тачанаму вы́тачаным
В. вы́тачаны (неадуш.)
вы́тачанага (адуш.)		 вы́тачаную вы́тачанае вы́тачаныя (неадуш.)
вы́тачаных (адуш.)
Т. вы́тачаным вы́тачанай
вы́тачанаю		 вы́тачаным вы́тачанымі
М. вы́тачаным вы́тачанай вы́тачаным вы́тачаных

Кароткая форма: вы́тачана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тачаны I

1. прич. вы́точенный;

2. прич. нато́ченный;

1, 2 см. вы́тачыць I;

3. в знач. прил. точёный

вы́тачаны II вы́точенный; см. вы́тачыць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тачаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытачыць.

2. перан.; у знач. прым. З правільнымі тонкімі рысамі. Вытачаны нос, твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тачаны gedréchselt, gedréht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́точенный

1. вы́тачаны, мног. павыто́чваны;

2. вы́вастраны;

3. вы́тачаны, мног. павыто́чваны; см. вы́точить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

точёный прил.

1. (выточенный) то́чаны, вы́тачаны;

точёные но́жки сто́лика то́чаныя (вы́тачаныя) но́жкі сто́ліка;

точёные изде́лия то́чаныя (вы́тачаныя) вы́рабы;

2. (острый, наточенный) во́страны, наво́страны; (на точиле) то́чаны, нато́чаны;

точёный нож наво́страны (нато́чаны) нож;

3. (изящный, тонкий) то́чаны, вы́тачаны, прыго́жы;

точёный лоб прыго́жы (то́чаны, вы́тачаны) лоб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chiseled

[ˈtʃɪzəld]

adj.

1) вы́сечаны

2) вы́тачаны

finely chiseled facial features — выра́зныя ры́сы тва́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gedréht

a

1) вы́тачаны, то́чаны

2) кру́чаны

~er Ball — кру́чаны мяч (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ша́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Брусок папярок распілаванага бервяна (спец.).

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе колатых кавалкаў каменю пэўнай формы (спец.).

3. Кубік прасаванага выбуховага рэчыва, якое ўжыв. пры выбуховых работах (спец.).

Тратылавая ш.

4. Вытачаны кружок для гульні ў шашкі.

5. Двухкаляровы ўзор у выглядзе квадрацікаў, што чаргуюцца адзін з адным.

Паркет шашкамі.

Вязанне ў шашку.

○

Дымавая шашка (спец.) — каробка, напоўненая дымавой сумессю для стварэння дымавых завес.

|| прым. ша́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)