высо́кость книжн. высо́касць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высокость
Том: 6, старонка: 121.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
высо́касць ж.
1. (титулование) высо́чество ср.;
2. книжн. высо́кость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вісокасць ’вышыня, узвышэнне’ (Нас.). Укр. високість ’тс’, рус. уст. высокость ’вышэйшае становішча’; ’вышыня’, ст.-рус. високость ’дадатковы дзень высакоснага года, высакосны год’ (з XII ст.), польск. wysokość ’вышыня’ і г. д. Да вісокі (гл.). Магчыма, суф. ‑асць у вісокасць (пры наяўнасці агульнабеларускай лексемы вышыня) з’яўляецца ўплывам польск. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)