вы́раст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́раст вы́расты
Р. вы́расту вы́растаў
Д. вы́расту вы́растам
В. вы́раст вы́расты
Т. вы́растам вы́растамі
М. вы́расце вы́растах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́раст, -ту м., бот., анат. вы́рост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́г

‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́г ро́гі
Р. ро́га раго́ў
ро́г
Д. ро́гу рага́м
В. ро́г ро́гі
Т. ро́гам рага́мі
М. ро́зе
рагу́		 рага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рост м.

1. вы́раст, -ту м.;

шить на вы́рост шыць на вы́раст;

2. (отросток, нарост) на́расць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жгу́цік, ‑а, м.

1. Памянш. да жгут.

2. Ніцепадобны выраст на целе прасцейшых арганізмаў, які служыць органам руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Валасок ворсу.

2. Тонкі валасок на паверхні раслінных і жывёльных арганізмаў.

3. Мікраскапічны выраст на слізістай абалонцы тонкіх кішак, праз які ўсмоктваюцца пажыўныя рэчывы (спец.).

|| прым. варсі́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Выраст каля асновы кветкі некаторых раслін, у якім знаходзіцца нектар. Шпорка кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сухра́п ’сухар’ (Ян.), сухра́пец ’тс’, ’выраст у хлебе’ (Мат. Гом.), сухра́пкі ’замёрзлая гразь, груда’ (рагач., Сл. ПЗБ). Утворана пры дапамозе прыст. су- ад храпа, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляту́чка ’крылападобны выраст на насенні некаторых раслін, які дазваляе яму лёгка разносіцца ветрам’, ’лёгкі від транспарту’, ’кароткая вытворчая нарада’ (ТСБМ). З суч. рус. лету́чка ’тс’. Да ляце́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyrost :

na wyrost — загадзя; на запас; на выраст;

martwić się na wyrost — загадзя бедаваць (турбавацца; непакоіцца);

kupić ubranie na wyrost — купіць вопратку на выраст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)