выпераджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпераджа́ю выпераджа́ем
2-я ас. выпераджа́еш выпераджа́еце
3-я ас. выпераджа́е выпераджа́юць
Прошлы час
м. выпераджа́ў выпераджа́лі
ж. выпераджа́ла
н. выпераджа́ла
Загадны лад
2-я ас. выпераджа́й выпераджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпераджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпераджа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да выперадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́перадзіць, -раджу, -радзіш, -радзіць; -раджаны; зак., каго-што.

Тое, што і апярэдзіць.

В. у бегу.

В. у вучобе (перан.).

|| незак. выпераджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпярэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпераджэ́нне, -я, н. і выпярэ́джванне, -я, н.

В. тэрмінаў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпераджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпераджаць — выперадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leave behind

а) забы́ць што-н.

б) пакіда́ць зза́ду, выпераджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

outrun

[,aʊtˈrʌn]

v., -ran, -run, -running

1) выпераджа́ць

2) пераганя́ць, абганя́ць

3) перакро́чваць ме́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)