выніко́вы, -ая, -ае.

1. З падагульненымі вынікамі, паказчыкамі.

В. рахунак.

2. Які даў або дае добрыя вынікі; рэзультатыўны.

Выніковая сустрэча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выніко́вы выніко́вая выніко́вае выніко́выя
Р. выніко́вага выніко́вай
выніко́вае		 выніко́вага выніко́вых
Д. выніко́ваму выніко́вай выніко́ваму выніко́вым
В. выніко́вы (неадуш.)
выніко́вага (адуш.)		 выніко́вую выніко́вае выніко́выя (неадуш.)
выніко́вых (адуш.)
Т. выніко́вым выніко́вай
выніко́ваю		 выніко́вым выніко́вымі
М. выніко́вым выніко́вай выніко́вым выніко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выніко́вы

1. результа́тный;

в. раху́нак — результа́тный счёт;

2. результати́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выніко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. З падагульненымі вынікамі, паказчыкамі. Выніковы рахунак.

2. Які даў добрыя вынікі; рэзультатыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выніко́вы resultatív; mit Ergébnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прычы́нна-выніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нна-выніко́вы прычы́нна-выніко́вая прычы́нна-выніко́вае прычы́нна-выніко́выя
Р. прычы́нна-выніко́вага прычы́нна-выніко́вай
прычы́нна-выніко́вае		 прычы́нна-выніко́вага прычы́нна-выніко́вых
Д. прычы́нна-выніко́ваму прычы́нна-выніко́вай прычы́нна-выніко́ваму прычы́нна-выніко́вым
В. прычы́нна-выніко́вы (неадуш.)
прычы́нна-выніко́вага (адуш.)		 прычы́нна-выніко́вую прычы́нна-выніко́вае прычы́нна-выніко́выя (неадуш.)
прычы́нна-выніко́вых (адуш.)
Т. прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вай
прычы́нна-выніко́ваю		 прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вымі
М. прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вай прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычы́нна-выніко́вы филос., грам. причи́нно-сле́дственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

результати́вный выніко́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

результа́тный выніко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфекты́ўны, -ая, -ае.

Які дае эфект (у 2 знач.); дзейсны, выніковы.

Э. спосаб гаспадарання.

|| наз. эфекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)