выніка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. З’яўляцца, паўставаць.

Слупы вынікалі з-за ўзгоркаў і зноў знікалі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’яўляцца лагічным вынікам, узнікаць з чаго-н.

Як вынікае са сказанага.

|| зак. вы́нікнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выніка́е выніка́юць
Прошлы час
м. выніка́ў выніка́лі
ж. выніка́ла
н. выніка́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выніка́ць несов.

1. возника́ть, появля́ться, встава́ть;

~ка́е но́вая перашко́да — возника́ет (появля́ется, встаёт) но́вое затрудне́ние;

2. вытека́ть, сле́довать, я́вствовать;

з гэ́тага ~ка́е... — из э́того сле́дует...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выніка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. З’яўляцца, паўставаць. [Вёскі] вынікалі з-за ўзгоркаў і хутка знікалі, адыходзячы ў далячынь. Галавач.

2. Узнікаць. Непаразуменні вынікалі рэдка. У часе работы вынікалі новыя пытанні.

3. З’яўляцца лагічным вынікам, узнікаць з чаго‑н. Як вынікае са сказанага. □ Насцярожанасць .. [Свідраля] вынікала з усяго таго, што адбылося днём у райкоме. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выніка́ць

1. entstéhen* vi (s), áufkommen* vi (s);

адсю́ль выніка́юць но́выя перашко́ды daráus entstéhen néue Híndernisse;

2. (атрымлівацца, быць вынікам) resultíeren vi, sich ergében*, fólgen vi (s);

з гэ́тага выніка́е es folgt [resultíert] daráus, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́нікнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не.

Зак. да вынікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возника́ть несов. узніка́ць, выніка́ць, паўстава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ensue [ɪnˈsju:] v. fml выніка́ць; надыхо́дзіць, наступа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́нікнуць сов. возни́кнуть, появи́ться, встать; см. выніка́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проистека́ть несов., книжн., уст., прям., перен. выніка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)