вынахо́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вынахо́дка вынахо́дкі
Р. вынахо́дкі вынахо́дак
Д. вынахо́дцы вынахо́дкам
В. вынахо́дку вынахо́дкі
Т. вынахо́дкай
вынахо́дкаю		 вынахо́дкамі
М. вынахо́дцы вынахо́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вынахо́дка ж. изобрете́ние ср., откры́тие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынахо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Тое, што і вынаходства (у 2 знач). Хлопец .. [Антон] здольны, добра ведае і любіць хімію. Але ж ад гэтага яшчэ не так блізка да вялікіх вынаходак. Дубоўка. // Выдумка. Дзіцячая вынаходка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вынахо́дка ж. Erfíndung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Erfíndung

f -, -en вынахо́дка, вынахо́дніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ноу-ха́у, нескл., н. (спец.).

1. Незапатэнтаваная навукова-тэхнічная, тэхналагічная, камерцыйная, фінансавая і іншая вынаходка або ідэя, якая з’яўляецца камерцыйнай або службовай тайнай, выкарыстоўваецца ў дзейнасці прадпрыемства і прыносіць даход.

Права на ноу-хау.

Ноу-хау ў вытворчасці мабільных тэлефонаў.

2. перан. Індывідуальнае рашэнне якой-н. праблемы; сакрэт вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вынале́зок ’вынаходка’ (Нас.). Запазычанне з польск. wynalazek ’тс’. Ст.-бел. выналязокъ ’вызначэнне, пастанова’ і выналязца ’вынаходца’ таксама з польск. (Булыка, Запазыч., 74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изобрете́ние ср.

1. (действие) вынахо́дства, -ва ср.;

2. (то, что изобретено) вынахо́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

discovery

[dɪˈskʌvəri]

n., pl. -eries

адкрыцьцё, вынахо́дзтва n., вынахо́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ingenuity

[,ɪndʒəˈnu:əti]

n., pl. -ties

1) вынахо́длівасьць f.

2) вынахо́дка f., вынахо́дзтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)