вынахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
вынахо́дка | вынахо́дкі | |
вынахо́дкі | вынахо́дак | |
вынахо́дцы | вынахо́дкам | |
вынахо́дку | вынахо́дкі | |
вынахо́дкай вынахо́дкаю |
вынахо́дкамі | |
вынахо́дцы | вынахо́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)