вы́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́лік вы́лікі
Р. вы́ліку вы́лікаў
Д. вы́ліку вы́лікам
В. вы́лік вы́лікі
Т. вы́лікам вы́лікамі
М. вы́ліку вы́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́лік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. вылічыць.

2. Утрыманая сума грошай.

Невялікі в.

◊

За вылікам каго-чаго, у знач. прыназ. — за выключэннем, акрамя каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лік, -ку м. вы́чет;

за ~кам чаго́-не́будзь — за вы́четом че́го-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лік, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вылічыць (у 2 знач.).

2. Утрыманая сума грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лік м Ábzug m -(e)s, -züge;

вы́лік з зарпла́ты Lóhnabzug m; Geháltsabzug m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́лік (БРС). Крукоўскі (Уплыў, 119) лічыць калькай рус. вы́чет, але магчыма і самастойнае бязафікснае ўтварэнне ад вы́лічыць; параўн. польск. wylik, wyticzyć. Гл. таксама лічыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́лічыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

1. Падлічыўшы, вызначыць.

В. памер даходаў.

В. кошт будоўлі.

2. Утрымаць пры расплаце.

В. запазычанасць.

|| незак. выліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вылі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вылічэ́нне, -я, н. і вы́лік, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вылічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылічваць — вылічыць.

2. Тое, што вылічана, вылік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deduction [dɪˈdʌkʃn] n.

1. дэду́кцыя, высно́ва, вы́вад, заключэ́нне

2. вы́лік, вылічэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́чет м.

1. (действие) вылічэ́нне, -ння ср., вы́лік, -ку м.;

2. в др. знач. вы́лік, -ку м.;

◊

за вы́четом (чего-л.) за вы́лікам (чаго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)