выкіда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выкіда́нне
Р. выкіда́ння
Д. выкіда́нню
В. выкіда́нне
Т. выкіда́ннем
М. выкіда́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкіда́нне ср. выбра́сывание, выки́дывание; опуска́ние; см. выкіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выкіда́ць ​1 — выкінуць (у 1–3, 6, 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкі́дванне ср., см. выкіда́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбра́сывание выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выки́дывание выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср.; см. выки́дывать​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышвы́ривание вышпу́рванне, -ння ср., выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кидка ж., разг. выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср., вы́кідка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́броска ж. вы́кід, -ду м.; (неоконч. действие — ещё) выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышиба́ние (чего) выбіва́нне, -ння ср.; (кого) вышпу́рванне, -ння ср.; выкіда́нне, -ння ср., выганя́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)