выкіда́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. выкіда́ць 1 — выкінуць (у 1–3, 6, 7 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)