вы́красіць, -рашу, -расіш, -расіць; -расаны; зак., што.

Тое, што і выкрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́красіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́крашу вы́красім
2-я ас. вы́красіш вы́красіце
3-я ас. вы́красіць вы́красяць
Прошлы час
м. вы́красіў вы́красілі
ж. вы́красіла
н. вы́красіла
Загадны лад
2-я ас. вы́красі вы́красіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́красіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́красіць сов. вы́сечь (искру)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́красіць, ‑рашу, ‑расіш, ‑расіць; зак., што.

Тое, што і вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсваць — выкрасаць, выкрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́ґрасіць ’выкрасаць агонь’ (мін., Нар. лекс.). Гл. выкрасіць з азванчэннем к, характэрным для некаторых гаворак Міншчыны, звычайна ў інтэрвакальным становішчы; параўн. стаган (з рус. стакан ’шклянка’) і пад., тут, магчыма, у выніку адштурхоўвання ад вы́красіць ’пафарбаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wykrzesać

зак. выкрасаць, выкрасіць (агонь)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ву́красіць ’выбіць, высечы крэсівам (агонь)’ (КСТ), літаратурнае вы́красаць і вы́красіць ’тс’. Гл. краса́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́сечь​I сов.

1. (вырубить, вырезать) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

2. (огонь) вы́красіць, вы́красаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сечы і (радзей) вы́секчы, ‑секу, ‑сечаш, ‑сеча; ‑сечам, ‑сечаце, ‑секуць; пр. высек, ‑ла; зак., што.

1. Ссячы ўсё, знішчыць. У час вайны тут высеклі ўвесь лес, але за апошнія гады дзялянка зарасла маладым бярэзнікам. Шуцько. // Ссячы, выбраўшы што‑н. патрэбнае. Высечы жардзіну.

2. Секучы, дастаць, выняць што‑н. Высечы кавалак лёду.

3. Зрабіць, стварыць высечкай. Высечы паз. Высечы надпіс. Высечы помнік з граніту.

4. Выбіць, выкрасіць. Куля высекла іскру на валуне і са свістам зрыкашэціла. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)