вызнава́ць, -наю́, -нае́ш, -нае́; -наём, -наяце́, -наю́ць; незак.
1. гл. вызнаць.
2. што. Адкрыта трымацца якой-н. веры, вучэння, поглядаў і пад.
В. праваслаўе.
В. строгія маральныя правілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вызнава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вызнаю́ |
вызнаё́м |
| 2-я ас. |
вызнае́ш |
вызнаяце́ |
| 3-я ас. |
вызнае́ |
вызнаю́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вызнава́ў |
вызнава́лі |
| ж. |
вызнава́ла |
| н. |
вызнава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вызнава́й |
вызнава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вызнаючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вызнава́ць несов.
1. см. выве́дываць;
2. испове́довать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вызнава́ць, ‑наю, ‑наеш, ‑нае; незак.
1. Незак. да вызнаць.
2. што. Адкрыта трымацца якой‑н. веры, вучэння, поглядаў і пад. Вызнаваць пратэстанцтва.
3. каго-што. Разм. Трымацца пэўнай думкі аб кім‑, чым‑н.; лічыць. Сярод усіх.. [Адам] вызнаваў сябе за лепшага. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́знаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што і з дадан. (разм.).
1. Тое, што і выведаць.
2. Тое, што і спазнаць.
В. тайну прыроды.
|| незак. вызнава́ць, -наю́, -нае́ш, -нае́; -наём, -наяце́, -наю́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вызнава́ць (веру) (БРС, Нас.). Да знаць (гл.), як рус. исповедовать да ведати.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вызнава́ть несов., прост. выве́дваць, вызнава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выве́дывать несов. выве́дваць, вызнава́ць, праве́дваць; прапы́тваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапытко́ўваць
‘вызнаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прапытко́ўваю |
прапытко́ўваем |
| 2-я ас. |
прапытко́ўваеш |
прапытко́ўваеце |
| 3-я ас. |
прапытко́ўвае |
прапытко́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прапытко́ўваў |
прапытко́ўвалі |
| ж. |
прапытко́ўвала |
| н. |
прапытко́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прапытко́ўвай |
прапытко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прапытко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
АДДЗЯЛЕ́ННЕ ЦАРКВЫ́ АД ДЗЯРЖА́ВЫ,
дзяржаўная палітыка адхілення царквы ад вядзення актаў цывільнага стану і ўдзелу ў дзярж. кіраўніцтве. Канстытуцыйна ажыццёўлена ў нешматлікіх краінах (ЗША, Францыя, б. СССР і інш.). У канстытуцыях больш як 40 дзяржаў прадугледжаны статус дзярж. або пануючай рэлігіі і царквы (у Іспаніі, Італіі, Балівіі — каталіцызм, Іране, Саудаўскай Аравіі, Кувейце — іслам, у Ізраілі — іудаізм, у Тайландзе — будызм). Мае месца і канстытуцыйнае прызнанне роўнасці рэлігіі і царквы без аддзялення царквы ад дзяржавы (Японія, ФРГ і інш.). У Рэспубліцы Беларусь аддзяленне царквы ад дзяржавы ажыццяўляецца на аснове неўмяшання дзяржавы ва ўнутрыцаркоўныя справы, самастойнага і канстытуцыйнага права кожнага грамадзяніна вызначаць адносіны да рэлігіі, вызнаваць любую рэлігію або не вызнаваць ніякай.
т. 1, с. 101
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)