прапытко́ўваць
‘вызнаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прапытко́ўваю | прапытко́ўваем | |
| прапытко́ўваеш | прапытко́ўваеце | |
| прапытко́ўвае | прапытко́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| прапытко́ўваў | прапытко́ўвалі | |
| прапытко́ўвала | ||
| прапытко́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| прапытко́ўвай | прапытко́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прапытко́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)