вы́гульны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́гульны |
вы́гульная |
вы́гульнае |
вы́гульныя |
| Р. |
вы́гульнага |
вы́гульнай
вы́гульнае |
вы́гульнага |
вы́гульных |
| Д. |
вы́гульнаму |
вы́гульнай |
вы́гульнаму |
вы́гульным |
| В. |
вы́гульны (неадуш.)
вы́гульнага (адуш.) |
вы́гульную |
вы́гульнае |
вы́гульныя (неадуш.)
вы́гульных (адуш.) |
| Т. |
вы́гульным |
вы́гульнай
вы́гульнаю |
вы́гульным |
вы́гульнымі |
| М. |
вы́гульным |
вы́гульнай |
вы́гульным |
вы́гульных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́гульны с.-х. вы́гульный;
в. двор — вы́гульный двор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́гульны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для выгулу. Выгульны двор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гульный вы́пасны, вы́гульны; см. вы́гул.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЫ́ГУЛ,
выгульны двор, загон, агароджаны ўчастак для прагулак (мацыёну) жывёл. Размяшчаецца побач з жывёлагадоўчымі будынкамі. Для аховы жывёл ад спёкі або дрэннага надвор’я выгул часта абсталёўваецца павеццю. Вызначаны нормы плошчы на адну жывёлу, напр. для кароў 15—20, племянных коней 40—50, свінаматак 10—15, курэй 1,5—2 м² і інш.
т. 4, с. 304
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)