вы́гнуты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́гнуты вы́гнутая вы́гнутае вы́гнутыя
Р. вы́гнутага вы́гнутай
вы́гнутае		 вы́гнутага вы́гнутых
Д. вы́гнутаму вы́гнутай вы́гнутаму вы́гнутым
В. вы́гнуты (неадуш.)
вы́гнутага (адуш.)		 вы́гнутую вы́гнутае вы́гнутыя (неадуш.)
вы́гнутых (адуш.)
Т. вы́гнутым вы́гнутай
вы́гнутаю		 вы́гнутым вы́гнутымі
М. вы́гнутым вы́гнутай вы́гнутым вы́гнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́гнуты вы́гнутая вы́гнутае вы́гнутыя
Р. вы́гнутага вы́гнутай
вы́гнутае		 вы́гнутага вы́гнутых
Д. вы́гнутаму вы́гнутай вы́гнутаму вы́гнутым
В. вы́гнуты (неадуш.)
вы́гнутага (адуш.)		 вы́гнутую вы́гнутае вы́гнутыя (неадуш.)
вы́гнутых (адуш.)
Т. вы́гнутым вы́гнутай
вы́гнутаю		 вы́гнутым вы́гнутымі
М. вы́гнутым вы́гнутай вы́гнутым вы́гнутых

Кароткая форма: вы́гнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гнуты вы́гнутый, изо́гнутый; изви́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выгнуць.

2. у знач. прым. Які мае выгін. Шыі паненак таксама нагадваюць лебядзіныя, такія ж доўгія і выгнутыя. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнуты gebógen, gekrümmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́гнутый вы́гнуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изо́гнутый вы́гнуты, сагну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгіна́сты, -ая, -ае (разм.).

Выгнуты, звілісты.

Выгінастая шабля.

Выгінастая сцежка.

|| наз. выгіна́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wygięty

выгнуты, сагнуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

меандры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звілісты, выгнуты, з меандрамі. Меандрычны арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)