выбіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выбіва́ю выбіва́ем
2-я ас. выбіва́еш выбіва́еце
3-я ас. выбіва́е выбіва́юць
Прошлы час
м. выбіва́ў выбіва́лі
ж. выбіва́ла
н. выбіва́ла
Загадны лад
2-я ас. выбіва́й выбіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выбіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбіва́ць несов.

1. выбива́ть; вышиба́ть;

2. перен., разг. (выводить кого-л. из нормального состояния) выбива́ть;

3. (получать что-л. в результате ударов чего-л.; стреляя, попадать определённое количество раз) выбива́ть;

4. (принуждать отступать) выбива́ть;

5. (ударяя, очищать от чего-л.) выбива́ть, выкола́чивать;

6. (извлекать) выбива́ть;

7. (выдавливать, вычеканивать) выбива́ть, вычека́нивать;

8. (оставлять отпечаток на чём-л.) выбива́ть;

9. (уничтожать градом) выбива́ть;

10. (делать выбоины) выбива́ть;

11. (ударами извлекать дробные звуки) выбива́ть;

12. разг. (ударами отсчитывать, бить определённое время) пробива́ть;

13. (приносить откуда-л., выбрасывать — волнами и т.п.) выноси́ть;

14. выви́хивать;

15. перен., разг. (с трудом добиваться чего-л., получать что-л.) выбива́ть;

1-15 см. вы́біць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіва́ць

1. áusschlagen* vt (вока, зуб); éinstoßen* vt, éinschlagen* vt (дзверы);

выбіва́ць з рук aus den Händen schlágen*;

выбіва́ць шы́бу éine Fénsterscheibe éinschlagen*;

выбіва́ць з сядла́ aus dem Sáttel hében*;

выбіва́ць даро́гу éine Stráße zerfáhren*;

2. (выпыліць) áusklopfen vt;

выбіва́ць кана́пу das Sófa áusklopfen;

3. (штампаваць) prägen vt, schlágen* vt;

выбіва́ць меда́ль éine Medaille [me´daljə] prägen;

4.

выбіва́ць чэк (den Preis) auf der Regísterkasse típpen;

◊

выбіва́ць гле́бу з пад ног den Bóden unter den Füßen wégziehen*;

выбіва́ць ду́расць з галавы́ die Dúmmheiten aus dem Kopf schlágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́біць, -б’ю, -б’еш, -б’е; -біты; зак.

1. каго-што. Ударам выдаліць; з боем выгнаць, адцясніць.

В. акно.

В. ворага з горада.

В. з каляіны (перан.: парушыць прывычны спосаб жыцця).

2. што. Ударамі ачысціць ад пылу.

В. дыван.

3. што. Ударамі зрабіць паглыбленне ў чым-н.; вычаканіць.

В. медаль.

4. што. Знішчыць градам, вытаптаць і пад. (пасевы, поле і г.д.).

Град выбіў жыта.

В. сцежку ў жыце.

5. што. З цяжкасцю дамагчыся атрымання чаго-н. (разм.).

В. дадатковыя сродкі.

|| незак. выбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіваць — выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́біць гл. выбіваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выбіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выбіцца.

2. Зал. да выбіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́ўкваць

‘дратаваць, вытоптваць, выбіваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выто́ўкваю выто́ўкваем
2-я ас. выто́ўкваеш выто́ўкваеце
3-я ас. выто́ўквае выто́ўкваюць
Прошлы час
м. выто́ўкваў выто́ўквалі
ж. выто́ўквала
н. выто́ўквала
Загадны лад
2-я ас. выто́ўквай выто́ўквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выто́ўкваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́біўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. выбіваць — выбіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)