Verbum

выбіва́ць

1. áusschlagen* vt (вока, зуб); éinstoßen* vt, éinschlagen* vt (дзверы);

выбіва́ць з рук aus den Händen schlágen*;

выбіва́ць шы́бу éine Fénsterscheibe éinschlagen*;

выбіва́ць з сядла́ aus dem Sáttel hében*;

выбіва́ць даро́гу éine Stráße zerfáhren*;

2. (выпыліць) áusklopfen vt;

выбіва́ць кана́пу das Sófa áusklopfen;

3. (штампаваць) prägen vt, schlágen* vt;

выбіва́ць меда́ль éine Medaille [me´daljə] prägen;

4.

выбіва́ць чэк (den Preis) auf der Regísterkasse típpen;

◊

выбіва́ць гле́бу з пад ног den Bóden unter den Füßen wégziehen*;

выбіва́ць ду́расць з галавы́ die Dúmmheiten aus dem Kopf schlágen*

вы́біць гл. выбіваць