выто́ўкваць
‘дратаваць, вытоптваць, выбіваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выто́ўкваю | выто́ўкваем | |
| выто́ўкваеш | выто́ўкваеце | |
| выто́ўквае | выто́ўкваюць | |
| Прошлы час | ||
| выто́ўкваў | выто́ўквалі | |
| выто́ўквала | ||
| выто́ўквала | ||
| Загадны лад | ||
| выто́ўквай | выто́ўквайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выто́ўкваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)