ву́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сік ву́сікі
Р. ву́сіка ву́сікаў
Д. ву́сіку ву́сікам
В. ву́сік ву́сікі
Т. ву́сікам ву́сікамі
М. ву́сіку ву́сіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ву́сік м.

1. бот. у́сик;

2. зоол. у́сик, сяг, сяжо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сік м

1. бат (у раслін) Ránke f -, -n; Gránne f -, -n;

2. заал (у насякомых) Fühler m -s, -;

3.

ву́сікі мн (маленькія вусы) Schnúrbärtchen n -s, -, Líppenbart m -(e)s, -bärte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асцю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі тонкі вусік на каласах некаторых злакаў (жыта, ячменю, пшаніцы).

Ячменныя асцюкі.

|| прым. асцюко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асці́на, ‑ы, ж.

Асцё; адзін вусік асця або частачка яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяг и сяжо́к зоол. ву́сік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tentacle [ˈtentəkl] n.

1. zool. шчу́пальца

2. bot. ву́сік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

barb [bɑ:b] n.

1. зубе́ц

2. шпі́лька (перан.)

3. ву́сік (рыбы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tendril [ˈtendrəl] n.

1. bot. ву́сік (раслі́ны)

2. lit. завіто́к (валасоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tendril

[ˈtendrəl]

n., Bot.

ву́сік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)