Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́зкі, -ая, -ае; вузе́йшы.
1. Невялікі ў шырыню, у папярочніку.
Вузкая дарога.
Вузкае месца (перан.: пра цяжкасці ў ажыццяўленні чаго-н.).
2. Вельмі цесны, недастаткова прасторны.
В. рукаў.
Кашуля вузкая ў грудзях.
3. Які ахоплівае нямногае, нямногіх, абмежаваны.
Вузкая спецыяльнасць.
Вузкае кола сяброў.
Вузкая нарада.
4.перан. З абмежаванымі поглядамі, інтарэсамі, недалёкі.
В. кругагляд.
|| наз.ву́зкасць, -і, ж. (да 1 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ву́зкіпрям., перен.у́зкий;
~кая ву́ліца — у́зкая у́лица;
в. практыцы́зм — у́зкий практици́зм;
~кае ко́а спецыялі́стаў — у́зкий круг специали́стов;
~кія інтарэ́сы — у́зкие интере́сы;
◊ ~кае ме́сца — у́зкое ме́сто
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ву́зкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае невялікую працягласць у папярочніку; проціл. шырокі. Між палёў шырокіх, Як змяя якая, Цягнецца дарога, Вузкая, крывая.Колас.// З меншай шырынёй, чым патрэбна, цесны. Вузкі праход. Вузкія дзверы. □ Прайшоўшы праз вузкае горла маста,.. паток пяхоты разыходзіцца ад Нёмана егерам.Брыль.// Які аблягае, нешырокі (пра адзежу, абутак). Вузкі світэр.
2.перан. Які ахоплівае нямногае, нямногіх; нешматлікі. Вузкае кола спецыялістаў. Вузкая нарада. Вузкі асартымент.// Звязаны з якой‑н. абмежаванай сферай дзейнасці. Вузкі спецыяліст. □ [Камандзір:] — Працуйце ўрачом. Набывайце практычныя навыкі ў якой-небудзь вузкай галіне.Алешка.
3.перан. З абмежаванымі поглядамі, інтарэсамі; недалёкі. Вузкі кругагляд. Вузкі практыцызм. □ Калі ж сказаць праўду, то.. [Міхаль] ведаў работу толькі свайго аддзела і быў чалавек вузкі.Скрыган.
4. Які вымаўляецца пры нешырокім раскрыцці рота (пра галосныя гукі).
•••
Вузкае месцагл. месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́зкі
1. schmal; eng, knapp (цесны);
ву́зкая сту́жка schmáles Band;
ву́зкая спадні́цаénger Rock;
ву́зкая суке́нкаénges Kleid; ein Kleid, das spannt;
2. (абмежаваны) beschränkt, éngstirnig;
◊ ву́зкія по́гляды beschränkte Ánsichten;
у ву́зкім сэ́нсе сло́ва im éngen Sínne des Wórtes;
у ву́зкім асяро́ддзі im éngen Kreis;
ву́зкае ме́сцаÉngpass m -es, -pässe; Schwíerigkeit f -, -en; schwáche Stélle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ву́зкі (БРС, Байк. і Некр., Грыг., Касп., Шат., Бяльк.), укр.вузьки́й, рус.у́зкий, ву́зки (Растаргуеў, Бранск.), польск.wązki, чэш.úzký, славац.úzky, в.-луж.wuski, н.-луж.wuzki. Да ву́зак (гл.), прасл.ǫzъkъ, роднаснае да літ.añkštas ’тс’, лац.augustus ’вузкі, цесны’, ст.-інд.aṁhús ’вузкі’, гоц.aggwus ’тс’ і інш. (гл. Фасмер, 4, 154; Брукнер, 605; Рудніцкі, 1, 496).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неширо́кий нешыро́кі, ву́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кашнэ́, нескл., н.
Вузкі шалік на шыю.
Мужчынскае к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)