вужаня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вужаня́ |
вужаня́ты |
| Р. |
вужаня́ці |
вужаня́т |
| Д. |
вужаня́ці |
вужаня́там |
| В. |
вужаня́ |
вужаня́т |
| Т. |
вужанё́м |
вужаня́тамі |
| М. |
вужаня́ці |
вужаня́тах |
Іншыя варыянты:
вужанё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вужаня́ і вужанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Дзіцяня вужа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вужанё ср., см. вужаня́
вужаня́ и вужанё, -ня́ці ср. ужо́нок м., ужо́ныш м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вужаня́ і вужанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіцяня вужа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вужаня́ н, вужанё н Schlängelchen -es, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вужанё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вужанё́ |
вужаня́ты |
| Р. |
вужаня́ці |
вужаня́т |
| Д. |
вужаня́ці |
вужаня́там |
| В. |
вужанё́ |
вужаня́т |
| Т. |
вужанё́м |
вужаня́тамі |
| М. |
вужаня́ці |
вужаня́тах |
Іншыя варыянты:
вужаня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ужо́нок разг.; ужо́ныш м. вужаня́ и вужанё, -ня́ці ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)