вужаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вужаня́ вужаня́ты
Р. вужаня́ці вужаня́т
Д. вужаня́ці вужаня́там
В. вужаня́ вужаня́т
Т. вужанё́м вужаня́тамі
М. вужаня́ці вужаня́тах

Іншыя варыянты: вужанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)