во́лка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| во́лка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
во́лка нареч., безл., в знач. сказ., разг. вла́жно, сы́ро
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́лка,
Разм.
1. Прысл. да волкі.
2. безас. у знач. вык. Аб наяўнасці волкасці, сырасці. У лагчыне стала волка. □ З сіваватых павольных хмар церушылася на зямлю рэдзенькая імжа. Было зябка, волка. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВО́ЛКА,
рака ў Мінскай і Гродзенскай абласцях, левы прыток Бярэзіны (бас. Нёмана). Даўж. 36 км. Пл. вадазбору 391 км². Пачынаецца за 2,5 км на ПнЗ ад хутара Рудня Валожынскага р-на. Цячэ праз Налібоцкую пушчу. Даліна невыразная. Пойма вузкая, забалочаная, пад лесам і хмызняком. Рэчышча звілістае, разгалінаванае ў сярэднім цячэнні, на працягу 5 км ад вытоку каналізаванае. Берагі абрывістыя, невысокія.
т. 4, с. 262
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВО́ЛКА,
рака ў Слуцкім і Капыльскім р-нах Мінскай вобл., левы прыток р. Морач (бас. Прыпяці). Даўж. 35 км. Пл. вадазбору 250 км². Пачынаецца каля в. Славіна ў Слуцкім р-не, далей цячэ ў Капыльскім р-не па Цэнтральнабярэзінскай раўніне. Даліна невыразная, месцамі скрынкападобная або трапецападобная, шыр. 2—3 км. Пойма двухбаковая, шыр. 500 м — 3 км. Рэчышча на ўсім працягу каналізаванае; на рацэ плаціна і 2 сажалкі.
т. 4, с. 262
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
о́боротень фольк. пярэ́варацень, -ратня м.; (принявший вид волка) ваўкала́к, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўча́рня ж. овча́рня;
◊ пусці́ць во́ўка ў ~ню — пусти́ть во́лка в овча́рню
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацкава́ць (кім каго) сов., охот., перен. затрави́ть;
з. ваўка́ — затрави́ть во́лка;
з. сумле́ннага чалаве́ка — затрави́ть че́стного челове́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кобе́ль прям., перен. саба́ка, -кі м.; (о самце волка, лисицы и т. п.) воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.; ліс, род. лі́са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павалачы́ сов.
1. (потянуть) потащи́ть, поволо́чь;
2. (с трудом понести) потащи́ть;
◊ валачы́ў воўк — павалаклі́ і во́ўка — посл. таска́л волк — потащи́ли и во́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)