Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ве́ццесобир., ср., см. галлё;
◊ пле́сці з ду́ба в. — городи́ть околе́сицу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́цце, ‑я, н., зб.
Галінкі дрэва. Зялёнае вецце. Голае вецце. Венік з бярозавага вецця. □ Нізкарослая вярба гусціцца лёгкім веццем.Чорны.На нізкія парканчыкі задумліва схілялася вецце пажоўклых ужо вішань і яблынь.Сабаленка.
•••
Плесці з дуба веццегл. плесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ццен Zwéige pl, Geäst n -es
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ве́цце (зборн.) ’галінкі дрэва’ (КТС), зэльв. ’дробныя галінкі з бярозы, з якіх робяць венікі’ (Сцяц.), маг., мсцісл. ’галлё з лісцем’ (Юрч.), ве́цьце, ве́цця ’галлё’ (Шат., Нас., Бяльк., Яруш.); ’дубовыя і бярозавыя галінкі для венікаў’ (Яўс.), навагр.ве́цё ’галлё з лісцем’ (З нар. сл.). Укр.віття, вітє ’галіны, галлё’, рус.калуж., пск., смал., арханг., валаг.ветье ’галлё, галіны’, ст.-рус.вѣтье ’галлё, галіна’. Усходнеславянскі зборны назоўнік, утвораны пры дапамозе суф. ‑ьje ад кораня vět‑ь; параўн. ст.-рус.вѣть ’галіна’; ’адгалінаванне (ракі)’, рус.бранск., арл., кур.веть ’галіна’, укр.віть ’галіна’, польск.wić ’лаза, лазовы прут, адросткі ад чаранкоў раслін’, літ.vytìs ’лаза’, лац.vītis ’вінаградная лаза’. Да ве́тка (гл.), віць (гл.). На чэшскай і славацкай моўных тэрыторыях адпаведная лексема ўтварае Nomen collectivum пры дапамозе суфікса з устаўным ‑ov‑: чэш.větvoví, славац.vetvovie.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хлуд, -у, М -дзе, м.
Дробны хвораст, вецце.
Ачысціць двор ад хлуду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).
1. Доўга пранасіць абутак, адзенне.
Адцягаў кажух гадоў пяць.
2. Адцягнуць у некалькі заходаў.
Адцягалі за гадзіну сухое вецце.
|| незак.адця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вецвійка ’галінка’ (КТС, І. Гурскі). Дэмінутыўнае новаўтварэнне ад вецце (гл.); ‑в‑ з’явілася ў выніку распадабнення ‑ц‑, відавочна, пад уплывам рус.ветвь; параўн. бел.вецціка ’галінкі’ (Нас.), таксама смал. зборн. ветвейко ’вецце, галіны дрэў’.