ве́села нареч., безл., в знач. сказ. ве́село;

в. гавары́ць — ве́село говори́ть;

нам было́ в. — нам бы́ло ве́село

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ве́села,

1. Прысл. да вясёлы. Дружным хорам шчабечуць шпакі, весела пасвістваюць івалгі і дразды. Якімовіч.

2. безас. у знач. вык. Аб стане весялосці, радасным настроі. Вечарамі ў інтэрнатах было людна і весела. Грахоўскі. Весела на полі, Слаўна пад бярозкай, Хоць ты сядзь-спачынь. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́села прысл

1. lústig, héiter, froh; разм fidél;

2. (забаўна) amüsánt;

мне ве́села ich bin fröhlich; mir ist froh [fröhlich] zumúte [zu Múte]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ве́село нареч., безл., в знач. сказ. ве́села;

ве́село говори́ть ве́села гавары́ць;

мне ве́село мне ве́села.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

весялі́цца, -лю́ся, вясе́лішся, вясе́ліцца; незак.

Весела праводзіць час.

Дзеці весяляцца ў садзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звыча́йна, прысл.

Часцей за ўсё, пастаянна, па ўсталяванай звычцы.

Як з.

Такія вечары з. праходзяць весела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

распява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. распець.

2. што і без дап. Спяваць гучна, весела.

Р. вясёлыя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыпява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

Суправаджаць што-н. нягучнымі спевамі.

П. жнучы.

◊

Жыць прыпяваючы (разм.) — жыць весела і добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

jovially [ˈdʒəʊviəli] adv. ве́села, дружалю́бна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gleefully [ˈgli:fəli] adv. ра́дасна, ве́села

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)