Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ва́рываср., разг. ва́рево
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́рыва, ‑а, н.
Разм. Вараная рэдкая страва. Саша стаяла каля прыпечка, як на варце, падкладала ў агонь трэскі, здымала з варыва пену.Шамякін.//зб. Вараныя стравы, варанае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́рыван dícke Súppe; das Gekóchte (sub) (варанае, вараныя стравы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ва́рыва ’варэнне (працэс)’ (Юрч., Янк. I, БРС); ’агародныя расліны, што ўжываюцца да стравы’ (КЭС); ’гародніна’ (Шат., Касп., Янк. БП, Др.-Падб., Янк. I, 47); ’сцяблы і лісце буракоў’ (ДБА, 868, Бяльк., Касп., Гарэц., Юрч.); ’буракі’ (Касп.), у дыял.ва́ріво, ва́рэво, ва́рво, ва́рыво (гл. Вештарт, Лекс. Палесся, 129). Укр.ва́рево, ва́риво ’вараная страва; квашаная гародніна’, рус.ва́рево ’вараная страва’; ’гародніна, зелень; гародніна, прыгатоўленая на зіму’, польск.warzywa ’гародніна, зелень’ і г. д. Слав.*varivo (да вары́ць); агляд слав. форм і значэнняў Вештарт (Лекс. Палесся, 130–131; там жа і меркаванні пра магчымы шлях семантычнага развіцця). Да адлюстравання *varivo ў ст.-бел. мове гл. Казачонак, Весці АН БССР, 1975, № З, 117–118.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ва́ревопрост.ва́рыва, -ва ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Зрабіць кіслым або кіславатым, дабавіўшы кіслаты. Закісліць варыва рашчынай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сі́та, -а, М сі́це, мн. -ы, -аў, н.
Род рэшата (у 1 знач.) з густой сеткай для прасейвання або працэджвання чаго-н.
Прасеяць муку на с.
Працадзіць варыва на с.
|| памянш.сі́тца, -а, мн. -ы, -аў, н.
|| прым.сі́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)