вартаўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вартаўні́ца вартаўні́цы
Р. вартаўні́цы вартаўні́ц
Д. вартаўні́цы вартаўні́цам
В. вартаўні́цу вартаўні́ц
Т. вартаўні́цай
вартаўні́цаю		 вартаўні́цамі
М. вартаўні́цы вартаўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вартаўні́ца ж. сторожи́ха; карау́льщица; охра́нница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вартаўні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да вартаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які ахоўвае, вартуе што-н.

Начны в.

|| ж. вартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вартаўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nightwatchman [naɪtˈwɒtʃmən]n. начны́ вартаўні́к/сто́раж; начна́я вартаўні́ца/старо́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

охра́нница вартаўні́ца, -цы ж.; ахо́ўніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карау́льщица разг. караву́льшчыца, -цы ж., вартаўні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привра́тница ж. бра́мніца, -цы ж.; вартаўні́ца пры варо́тах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушу́шкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Цёпла адзецца, ухутацца. У вестыбюлі, ушушкаўшыся ў доўгі для верасня кажух, дрэмле на крэсле.. вартаўніца цётка Ульяна. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gatekeeper

[ˈgeɪt,ki:pər]

n.

бра́мнік -а m., бра́мніца f.; вартаўні́к -а́ m., вартаўні́ца f. пры бра́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)