вартаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
вартаўні́ца | вартаўні́цы | |
вартаўні́цы | вартаўні́ц | |
вартаўні́цы | вартаўні́цам | |
вартаўні́цу | вартаўні́ц | |
вартаўні́цай вартаўні́цаю |
вартаўні́цамі | |
вартаўні́цы | вартаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)