варажбі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варажбі́тка варажбі́ткі
Р. варажбі́ткі варажбі́так
Д. варажбі́тцы варажбі́ткам
В. варажбі́тку варажбі́так
Т. варажбі́ткай
варажбі́ткаю		 варажбі́ткамі
М. варажбі́тцы варажбі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варажбі́тка ж., уст. вороже́я, вороже́йка, гада́лка, гада́льщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варажбі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да варажбіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варажбі́т, -а́, М -бі́це, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца варажбой.

|| ж. варажбі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варажбі́т, варажбі́тка м., ж.

1. (гадалка) Wáhrsager m -s, -, Wáhrsagerin f -, -nen; Prophét m -en, -en (вяшчун);

2. (чарадзей) Záuberer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вороже́йка, ворожея́ варажбі́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fortune-teller [ˈfɔ:tʃu:nˌtelə] n. варажбі́т; варажбі́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гада́лка варажбі́тка, -кі ж., варо́жка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гада́льщица варажбі́тка, -кі ж., варо́жка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kabalarka

ж. варажбітка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)