вампір назоўнік | мужчынскі род

  1. Род буйных лятучых мышэй (кажаноў).

  2. У казках, старажытных павер’ях, прыгодніцкай літаратуры і кінафільмах: пярэварацень, мярцвяк, які нібыта выходзіць ноччу з магілы і смокча кроў жывых.

  3. пераноснае значэнне: Бязлітасны эксплуататар, крывасмок.

|| прыметнік: вампірскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вампі́р м., миф., зоол., перен. вампи́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вампір, ‑а, м.

1. У павер’ях некаторых еўрапейскіх народаў — мярцвяк, які ноччу выходзіць з магілы, каб смактаць кроў людзей.

2. Бязлітасны эксплуататар; крывасмок. Капайце яму, далакопы, Каб у яе халодны жвір Упаў навек тыран Еўропы, Крывавы прывід і вампір. Колас.

3. Род буйных кажаноў.

[Ням. Vampir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вампі́р ’крывасмок, міфалагічная істота’ (КТС). Ва ўсходнеславянскія мовы слова трапіла з французскай або нямецкай. Франц. vampire і ням. Vampir узыходзяць да слав. кораня *ǫpirь; параўн. рус. упырь, польск. upiór ’тс’ (Фасмер, 1, 127; Шанскі, 1, В, 16; БЕР, 1, 117; Рудніцкі, 1, 306; Скок, 3, 564; Брукнер, 594; Махэк₂, 669).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вампі́р-трава ’пэўны від травы’ (КТС), вампір (заал.) ’тс’ (БРС). Перанос назвы вампір (гл.) на расліну.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vampire [ˈvæmpaɪə] n. вампі́р, крывасмо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vampire bat [ˈvæmpaɪəˌbæt] n. zool. кажа́н-вампі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вампи́р миф., зоол., перен. вампі́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

vampire

[ˈvæmpaɪr]

n.

1) вампі́р -а m.

2) крывасмо́к -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

upiór

м.

1. крывасмок; вампір;

2. прывід, здань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)