валасі́на, -ы, мн. -ы, -сі́н, ж.
Адзінкавы волас.
|| памянш. валасі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
валасі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валасі́на |
валасі́ны |
| Р. |
валасі́ны |
валасі́н |
| Д. |
валасі́не |
валасі́нам |
| В. |
валасі́ну |
валасі́ны |
| Т. |
валасі́най
валасі́наю |
валасі́намі |
| М. |
валасі́не |
валасі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
валасі́на ж. (отдельный) во́лос м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валасі́на, ‑ы, ж.
Адзінкавы волас. — Добрае лета сёлета будзе. Ураджайнае, — пагладжваў рэдкія валасіны барады Хасан. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́лас
‘асобная валасіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
во́лас |
валасы́ |
| Р. |
во́ласа |
валасо́ў |
| Д. |
во́ласу |
валаса́м |
| В. |
во́лас |
валасы́ |
| Т. |
во́ласам |
валаса́мі |
| М. |
во́ласе |
валаса́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
whisker
[ˈhwɪskər]
n.
1) валасі́на
2) ву́сы (у ката́, ты́гра)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Haar
n -(e)s, -e во́лас, валасі́на; зборн. валасы́; по́ўсць; ворс
das ~ wáchsen* lássen* — адпуска́ць валасы́
die ~e wáschen* [trócknen, färben] — мыць [сушы́ць, фарбава́ць] валасы́
die ~e máchen — прычэ́свацца
◊ sich in die ~e geráten* — (па)свары́цца
sie gléichen* sich aufs ~ — яны́ падо́бны адзі́н да друго́га як дзве кро́плі вады́
um ein ~ — на валасо́к, ледзь
um kein ~, nicht um ein ~ — ні на валасо́к, ні на ёту
sich wégen etw. (G) kéine gráuen ~e wáchsen* lássen* — не хвалява́цца нако́нт чаго́-н., не браць чаго́-н. да галавы́
kein gútes ~ an j-m lássen* — разбіра́ць каго́-н. па ко́стачках
~e auf den Zähnen háben — ≅ быць зуба́стым
er hat ihm kein ~ gekrümmt — ён і па́льцам яго́ не крану́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)