вазелі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вазелі́н
Р. вазелі́ну
Д. вазелі́ну
В. вазелі́н
Т. вазелі́нам
М. вазелі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вазелі́н, -у, м.

Мазь, якую атрымліваюць з нафты (ужыв. ў медыцыне, касметыцы, тэхніцы).

Борны в.

|| прым. вазелі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вазелі́н, -ну м. вазели́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вазелі́н, ‑у, м.

Мазь, якую атрымліваюць з нафты (ужываецца ў тэхніцы і медыцыне). Борны вазелін. Тэхнічны вазелін.

[Фр. vaseline.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вазелін 2/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЗЕЛІ́Н

[франц. vaseline ад ням. Was(ser) вада + грэч. elaion аліўкавы алей],

аднародная сумесь цяжкага нафтавага масла і цвёрдых вуглевадародаў (парафін, цэрэзін, петралатум). Мазепадобная белая маса, шчыльн. 870—885 кг/м³, tпл 35—60 °C. Атрымліваюць расплаўленнем вуглевадародаў у масле з далейшай ачысткай сернай к-той і адбельвальнай глінай. Выкарыстоўваюць у медыцыне (аснова мазяў), электратэхніцы, у тэхніцы для кансервацыі металавырабаў, як змякчальнік гумы.

т. 3, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вазелі́н м. Vaselíne [vɑ-] f -, Vaselín [vɑ-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вазелі́н

[фр. vaseline, ад ням. Was(ser) = вада + гр. elaion = аліўкавы алей]

аднародная сумесь цяжкага нафтавага масла і цвёрдых вуглевадародаў (парафіну, цэрэзіну, петралатуму), мазепадобная белая маса; выкарыстоўваецца ў медыцыне (аснова мазяў), электратэхніцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вазелі́н (БРС). З рус. вазелин (Крукоўскі, Уплыў, 73. Параўн. Рудніцкі, 1, 293).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вазелі́н

[фр. vaseline, ад ням. Was(ser) = вада + гр. elaion = алей]

мазь, якую атрымліваюць з нафтавага масла і вуглевадародаў (выкарыстоўваецца ў медыцыне, касметыцы, тэхніцы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)