ВАДЗЯНО́Й Міхаіл Рыгоравіч

(23.12.1924, г. Харкаў — 11.9.1987),

украінскі артыст аперэты. Нар. арт. СССР (1978). Вучыўся ў Ленінградскім тэатр. ін-це (1939—41). З 1954 артыст Адэскага т-ра муз. камедыі (у 1979—83 маст. кіраўнік і дырэктар). Яго выкананне вылучалася пластычнасцю, лёгкасцю і вытанчанасцю сцэн. малюнка. Сярод роляў: Фларыдор («Мадэмуазель Нітуш» Ф.Эрвэ), Боні («Сільва» І.Кальмана), Мішка-Япончык («На світанні» А.Сандлера), Яшка-буксір («Белая акацыя» І.Дунаеўскага), Дулітл («Мая цудоўная лэдзі» Ф.Лоу); у кіно — Папандопула («Вяселле ў Малінаўцы», 1967).

т. 3, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вадзяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вадзяны́ вадзяна́я вадзяно́е вадзяны́я
Р. вадзяно́га вадзяно́й
вадзяно́е
вадзяно́га вадзяны́х
Д. вадзяно́му вадзяно́й вадзяно́му вадзяны́м
В. вадзяны́ (неадуш.)
вадзяно́га (адуш.)
вадзяну́ю вадзяно́е вадзяны́я (неадуш.)
вадзяны́х (адуш.)
Т. вадзяны́м вадзяно́й
вадзяно́ю
вадзяны́м вадзяны́мі
М. вадзяны́м вадзяно́й вадзяны́м вадзяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́да-вадзяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́да-вадзяны́ во́да-вадзяна́я во́да-вадзяно́е во́да-вадзяны́я
Р. во́да-вадзяно́га во́да-вадзяно́й
во́да-вадзяно́е
во́да-вадзяно́га во́да-вадзяны́х
Д. во́да-вадзяно́му во́да-вадзяно́й во́да-вадзяно́му во́да-вадзяны́м
В. во́да-вадзяны́ (неадуш.)
во́да-вадзяно́га (адуш.)
во́да-вадзяну́ю во́да-вадзяно́е во́да-вадзяны́я (неадуш.)
во́да-вадзяны́х (адуш.)
Т. во́да-вадзяны́м во́да-вадзяно́й
во́да-вадзяно́ю
во́да-вадзяны́м во́да-вадзяны́мі
М. во́да-вадзяны́м во́да-вадзяно́й во́да-вадзяны́м во́да-вадзяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паве́трана-вадзяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́трана-вадзяны́ паве́трана-вадзяна́я паве́трана-вадзяно́е паве́трана-вадзяны́я
Р. паве́трана-вадзяно́га паве́трана-вадзяно́й
паве́трана-вадзяно́е
паве́трана-вадзяно́га паве́трана-вадзяны́х
Д. паве́трана-вадзяно́му паве́трана-вадзяно́й паве́трана-вадзяно́му паве́трана-вадзяны́м
В. паве́трана-вадзяны́ (неадуш.)
паве́трана-вадзяно́га (адуш.)
паве́трана-вадзяну́ю паве́трана-вадзяно́е паве́трана-вадзяны́я (неадуш.)
паве́трана-вадзяны́х (адуш.)
Т. паве́трана-вадзяны́м паве́трана-вадзяно́й
паве́трана-вадзяно́ю
паве́трана-вадзяны́м паве́трана-вадзяны́мі
М. паве́трана-вадзяны́м паве́трана-вадзяно́й паве́трана-вадзяны́м паве́трана-вадзяны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́ней, -ю, м.

Ледзяныя крышталікі, якія ўтвараюцца ў выніку ахаладжэння вадзяной пары і асядаюць тонкім слоем на дрэвах, глебе і інш.

Трава пакрылася інеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ліле́ць, лі літы ’блішчэць, адлюстроўваць (аб вадзяной паверхні)’ (Клім.). Да лялёць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гідрагенера́тар, ‑а, м.

Генератар, які ператварае энергію руху вады, атрыманую ад вадзяной турбіны, у электрычную энергію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалява́нне, -я, н.

1. Рух хваль па вадзяной паверхні.

Х. мора.

2. перан. Нервовая ўзбуджанасць, выкліканая адчуваннем трывогі, радасці і пад.

Х. доўга не пакідала жанчыну.

3. звычайна мн., -і, -яў, перан. Масавае выказванне незадаволення, пратэсту супраць чаго-н.

Хваляванні незадаволеных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субліма́цыя, ‑і, ж.

1. У хіміі — пераход рэчыва пры награванні з цвёрдага стану непасрэдна ў газападобны, мінаючы вадкі.

2. У метэаралогіі — пераход вадзяной пары ў атмасферы непасрэдна ў цвёрды стан, мінаючы вадкую фазу.

[Ад лац. sublimare — высока паднімаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чараці́на, ‑ы, ж.

Адна сцябліна чароту. А цяпер на берагах возера .. прабіліся праз зямлю вострыя чараціны і па спакойнай вадзяной гладзі сноўдаюць рыбацкія чаўны. Броўка. Клім час ад часу падганяў.. [каня] сухой чарацінай. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)