бязме́рны, -ая, -ае.

1. Які немагчыма або цяжка вымераць.

Бязмерная глыбіня.

2. перан. Надзвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

Бязмернае гора.

|| наз. бязме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязме́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязме́рны бязме́рная бязме́рнае бязме́рныя
Р. бязме́рнага бязме́рнай
бязме́рнае		 бязме́рнага бязме́рных
Д. бязме́рнаму бязме́рнай бязме́рнаму бязме́рным
В. бязме́рны (неадуш.)
бязме́рнага (адуш.)		 бязме́рную бязме́рнае бязме́рныя (неадуш.)
бязме́рных (адуш.)
Т. бязме́рным бязме́рнай
бязме́рнаю		 бязме́рным бязме́рнымі
М. бязме́рным бязме́рнай бязме́рным бязме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязме́рны прям., перен. безме́рный, беспреде́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязме́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які немагчыма або цяжка вымераць. Бязмерная глыбіня. Бязмерная вышыня.

2. перан. Надзвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці). Заламаў дзед на галаве рукі і з бязмерным горам пазіраў на Панаса. Колас. [Колышаў] адчуваў бязмерную нянавісць да тых, хто прымушаў пакутаваць і катаваў гэтых людзей. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязме́рны

1. (які немагчыма вымераць) máßlos, únermesslich;

2. перан. (глыбокі, моцны, пра пачуцці) tief, stark

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безме́рный бязме́рны, непаме́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

immeasurable [ɪˈmeʒərəbl] adj. fml непаме́рны, бязме́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

immense [ɪˈmens] adj. вялі́кі, веліза́рны; бязме́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unbounded [ʌnˈbaʊndɪd] adj. fml бязме́жны, бязме́рны;

unbounded joy бязме́рная ра́дасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unstinting [ʌnˈstɪntɪŋ] adj. (in) бязме́рны, бязме́жны;

unstinting generosity бязме́рная шчо́драсць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)