Буркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буркі́
Р. Бурко́ў
Д. Бурка́м
В. Буркі́
Т. Бурка́мі
М. Бурка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́ркі, -рак, адз. бу́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Абутак з фетру, сукна або з тонкага лямцу, які носіцца з галёшамі ці на скураной падэшве без іх.

|| прым. бу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́ркі, -рак (ед. бу́рка ж.) (тёплая обувь) бу́рки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ркі, ‑рак; адз. бурка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Абутак з фетру або сукна, які носіцца з галёшамі ці на скураной падэшве без іх. Казулін у шубе з бабровым каўняром, у бабровай шапцы, абуты ў белыя буркі, стаяў наперадзе ўсіх і глядзеў на Сцюдзянец. Дуброўскі. Апранута.. [Маша] была ў стары залатаны кажушок, на нагах — буркі з бахіламі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БУ́РКІ,

цёплыя боты з лямцу ці фетру, а таксама пашытыя з сукна (з ватовай пракладкай) на скураной падэшве. Насілі з бахіламі, галошамі ў халодную пару года.

т. 3, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУРКІ́,

вёска ў Беларусі, у Брагінскім р-не Гомельскай вобл. Цэнтр Астраглядаўскага с/с і калгаса. За 7 км ад г.п. Брагін, 137 км ад Гомеля, 25 км ад чыг. ст. Хойнікі. 499 ж., 162 двары (1995). Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. Сувязі.

т. 3, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́ркі мн Fílzschaftstiefel pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бу́ркі ’цёплы абутак’ (БРС), ’абутак з тканіны’ (Яўс.), ’шытыя валёнкі’ (Сакал.). Мабыць, запазычанне з рус. бу́рки ’тс’ (якое Шанскі, 1, Б, 233, лічыць звязаным з бу́рка ’войлачны плашч’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́рка

‘абутак з фетру, сукна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́рка бу́ркі
Р. бу́ркі бу́рак
Д. бу́рцы бу́ркам
В. бу́рку бу́ркі
Т. бу́ркай
бу́ркаю		 бу́ркамі
М. бу́рцы бу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́рка

‘шырокая і доўгая адзежына з башлыком; род плашча або накідкі, якой карыстаюцца коннікі на Каўказе’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́рка бу́ркі
Р. бу́ркі бу́рак
Д. бу́рцы бу́ркам
В. бу́рку бу́ркі
Т. бу́ркай
бу́ркаю		 бу́ркамі
М. бу́рцы бу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)