бульката́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ко́ча; незак.

1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць).

Булькоча горная рака.

2. безас. Утвараць глухія перарывістыя гукі пры захворванні горла, грудзей.

У горле булькоча.

|| наз. бульката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульката́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. булько́ча булько́чуць
Прошлы час
м. бульката́ў бульката́лі
ж. бульката́ла
н. бульката́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час булько́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бульката́ць несов. бу́лькать; клокота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульката́ць, ‑коча; незак.

1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць). Кіпіць, булькоча вада, старанна варочаючы скрылікі бульбы. Брыль. Стала ціха, ціха, і ў гэтую цішыню велічна, як з нябыту ў вечнасць, ліўся, шумеў, булькатаў горны паток. Быкаў.

2. безас. Ствараць глухія перарывістым гукі пры захворванні горла, грудзей. У горле чалавека нешта булькатала, і пры кожным выбуху ён капаў тварам зямлю. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бульката́ць. Гл. бу́лькаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бульката́ць, бу́лькаць glúckern vi, glúcksen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бу́лькать несов. бу́лькаць, бульката́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забульката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Пачаць булькатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gurgle​2 [ˈgɜ:gl] v. бу́лькаць, бульката́ць; журча́ць, журчэ́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бульката́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. булькатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)