бульката́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. булько́ча булько́чуць
Прошлы час
м. бульката́ў бульката́лі
ж. бульката́ла
н. бульката́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час булько́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)