Бу́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бу́дка
Р. Бу́дкі
Д. Бу́дцы
В. Бу́дку
Т. Бу́дкай
Бу́дкаю
М. Бу́дцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бу́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́дка бу́дкі
Р. бу́дкі бу́дак
Д. бу́дцы бу́дкам
В. бу́дку бу́дкі
Т. бу́дкай
бу́дкаю		 бу́дкамі
М. бу́дцы бу́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бу́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікая, звычайна драўляная пабудова для чыгуначнага вартаўніка, паставога і інш.

2. Збітае з дошак жыллё для сабакі.

|| памянш. бу́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. бу́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́дка бу́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́дка ж.

1. в разн. знач. бу́дка;

2. (собачья) конура́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бу́дка-Шы́бенка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бу́дка-Шы́бенка
Р. Бу́дка-Шы́бенкі
Д. Бу́дка-Шы́бенцы
В. Бу́дка-Шы́бенку
Т. Бу́дка-Шы́бенкай
Бу́дка-Шы́бенкаю
М. Бу́дка-Шы́бенцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Невялікая, часцей драўляная пабудова для вартаўніка, паставога і інш. Сябры тым часам сквер мінулі, Налева ўгору павярнулі; Тут з будкі стораж іх спыняе: — Куды ідзяце? — сяброў пытае. Колас.

2. Збітае з дошак жыллё для сабакі. Юрка пастукаў у вароты. З будкі выскачыў і, рвучыся з ланцуга, кінуўся да весніц калматы ваўкадаў з ашчэранай пашчай. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БУДКА,

вёска ў Беларусі, у Капараўскім с/с Рэчыцкага р-на Гомельскай вобл. Цэнтр калгаса. За 27 км ад Рэчыцы, 68 км ад Гомеля, 6 км ад чыг. ст. Дземяхі, на шашы Гомель—Калінкавічы. 303 ж., 123 двары (1995). Дом культуры, б-ка, камбінат быт. абслугоўвання, аддз. Сувязі.

т. 3, с. 314

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́дка ж Häuschen n -s, -; Búde f -, -n;

бу́дка вартаўніка́ Wä́chterhäuschen;

суфлёрская бу́дка Souffleurkasten [zu´flø:r-] m -s, -;

бу́дка паставо́га вайск Schílderhaus n –es, -häuser;

тэлефо́нная бу́дка Telefónzelle f -, -n;

саба́чая бу́дка Húndehütte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

будка

Том: 2, старонка: 232.

img/02/02-232_1175_Будка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)