бруднава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бруднава́ты |
бруднава́тая |
бруднава́тае |
бруднава́тыя |
| Р. |
бруднава́тага |
бруднава́тай
бруднава́тае |
бруднава́тага |
бруднава́тых |
| Д. |
бруднава́таму |
бруднава́тай |
бруднава́таму |
бруднава́тым |
| В. |
бруднава́ты (неадуш.)
бруднава́тага (адуш.) |
бруднава́тую |
бруднава́тае |
бруднава́тыя (неадуш.)
бруднава́тых (адуш.) |
| Т. |
бруднава́тым |
бруднава́тай
бруднава́таю |
бруднава́тым |
бруднава́тымі |
| М. |
бруднава́тым |
бруднава́тай |
бруднава́тым |
бруднава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бруднава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху брудны. Бруднаватая падлога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грязнова́тый бруднава́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́жасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць і стан свежага. Свежасць кветак. Свежасць бялізны. Свежасць думак. □ Пахне свежасцю лясной, Борам, соснамі, смалой. Дзеружынскі.
2. Чыстае, халаднаватае паветра; прахалода. Даносіў вецер з Волгі свежасць. Свірка. // Адчуванне прахалоды, чыстаты. — А-аах, такая свежасць па ўсяму целу [пасля купання]... Як бы на свет нанава нарадзіўся... — задаволена сказаў Вадзім. Ставер.
3. Свежы, здаровы выгляд. [Трахім] да звычайнай порцыі сну дабавіў яшчэ гадзін пяць-шэсць, і дзеля гэтага твар яго не вызначаецца асаблівай свежасцю і прыгажосцю. Крапіва. Свежасць шчок, якая была ў яе [Галіны], можна было сустрэць толькі ў малых дзяцей. Васілевіч.
4. Адчуванне бадзёрасці, жыццярадаснасці. Свежасць і маладосць прабівалася ў кожным яе [Анэткі] руху, у кожным слове, у смеху і ў іскрыстым бляску чорных вачэй. Колас.
5. Непасрэднасць, шчырасць, чысціня пачуццяў, успрыманняў і пад. Нічога я ад гэтага не страціў: Ні шчырасці, ні свежасці сваёй. Танк.
•••
Не першай свежасці — а) нясвежы (аб прадуктах харчавання). Мяса не першай свежасці; б) бруднаваты, не вельмі чысты. Кашуля на мне была не першай свежасці. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)