Лёгкіх і бронхаў хваробы 6/348

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

а́стма, -ы, ж.

Хвароба бронхаў або сэрца, якая праяўляецца прыступамі задышкі.

Бранхіяльная а. (спазмы бронхаў).

|| прым. астматы́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́нха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бро́нха бро́нхі
Р. бро́нхі бро́нх
бро́нхаў
Д. бро́нсе бро́нхам
В. бро́нху бро́нхі
Т. бро́нхай
бро́нхаю
бро́нхамі
М. бро́нсе бро́нхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пнеўмані́я, -і, ж.

Група захворванняў, якія характарызуюцца запаленчым працэсам у тканках лёгкіх і ў канцовых разгалінаваннях бронхаў; запаленне лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, -у, Мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Востры б.

Хранічны б.

|| прым. бранхі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, ‑у, М ‑хіце, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранхіёлы, ‑аў; адз. бранхіёла, ‑ы, ж.

Самыя дробныя разгалінаванні бронхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́хавіца, -ы, ж.

1. Цяжкае дыханне пры захворванні бронхаў.

Пакутаваць дыхавіцай.

2. Народная назва хваробы лёгкіх у коней і іншых жывёл.

Нагнаць дыхавіцу каню.

|| прым. ды́хавічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бронхаў. Бранхіяльныя залозы. Бранхіяльная астма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранхагра́фія, ‑і, ж.

Метад рэнтгеналагічнага даследавання бронхаў, заснаваны на ўвядзенні ў бронхі кантрастнага рэчыва.

[Ад грэч. bronchos — бронхі і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)