бро́нха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бро́нха бро́нхі
Р. бро́нхі бро́нх
бро́нхаў
Д. бро́нсе бро́нхам
В. бро́нху бро́нхі
Т. бро́нхай
бро́нхаю		 бро́нхамі
М. бро́нсе бро́нхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)