бро́нзаўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бро́нзаўка бро́нзаўкі
Р. бро́нзаўкі бро́нзавак
Д. бро́нзаўцы бро́нзаўкам
В. бро́нзаўку бро́нзавак
Т. бро́нзаўкай
бро́нзаўкаю
бро́нзаўкамі
М. бро́нзаўцы бро́нзаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бро́нзаўка ж., зоол. бро́нзовка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́нзаўка, ‑і, ДМ ‑заўцы; Р мн. ‑завак; ж.

Жук падсямейства пласцінчатавусых з яркай металічнай афарбоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРО́НЗАЎКА КАСМА́ТАЯ,

гл. Алёнка.

т. 3, с. 261

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Касматая бронзаўка, гл. Алёнка (жук)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бронзаўка залацістая 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бронзаўка мармуровая 7/296—297 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бро́нзовка зоол. бро́нзаўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алёнка зоол. алёнка, -кі ж., касма́тая бро́нзаўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БРО́НЗАЎКІ

(Cetoniinae),

падсямейства жукоў сям. пласцініставусых. Каля 2700 відаў. Пашыраны пераважна ў тропіках. На Беларусі часцей трапляецца бронзаўка залацістая (Cetonia aurata); 2 віды, бронзаўка вял. зялёная (Potosia aeruginosa) і бронзаўка мармуровая (Liocola marmorata), рэдкія, занесены ў Чырв. кнігу Беларусі.

Даўж. 0,8—11 см. Колер яркі: зялёныя, медна-чырвоныя, фіялетавыя, з метал. бляскам. У некаторых на галаве рогі. Крылы ў час палёту выпростваюцца праз выемкі ў надкрылах. Лятаюць у маі—верасні. Лічынкі С-падобныя, жывуць у трухлявай драўніне, дуплах, пнях, глебе, мурашніках, норах грызуноў. Жукі кормяцца бутонамі, кветкамі, маладымі пладамі і лісцем пладовых, тэхн. і дэкар. раслін. Зімуюць лічынкі і жукі. За год адно пакаленне. Бронзаўкі — прамежкавыя гаспадары скрэбня-волата, паразіта чалавека і жывёл.

т. 3, с. 261

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)