назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| браткі́ | ||
| братка́ | братко́ў | |
| братку́ | братка́м | |
| братка́ | братко́ў | |
| братко́м | братка́мі | |
| братку́ | братка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| браткі́ | ||
| братка́ | братко́ў | |
| братку́ | братка́м | |
| братка́ | братко́ў | |
| братко́м | братка́мі | |
| братку́ | братка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.
2. (зварот) Brúderherz
брато́чкі! Fréunde!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
брат, -а,
1. Сын у адносінах да іншых дзяцей гэтых жа бацькоў.
2. Усякі чалавек, якога яднае з тым, хто гаворыць, агульнасць радзімы, інтарэсаў, становішча, умоў
3. Форма сяброўскага звароту да мужчыны (
4.
5. Член рэлігійнай абшчыны, брацтва (у 2
Ваш брат (
На брата (
Свой брат (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́цік
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
братец
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́тка
1. брати́шка;
2. (при обращении) бра́тец,
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вандзігаць ’напружана працаваць (?)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)